miesięcznik społ.-polit. i nauk. wyd. 1896-1914 w Krakowie; red. L. Bruner, W. Feldman; reprezentowała poglądy PPSD i PPS; opowiadała się za estetyką Młodej Polski, choć głosiła też hasła "sztuki dla człowieka"; na łamach "K." publikowali m.in.: S. Brzozowski, I. Daszyński, K. Kelles-Krauz, A. Strug, S. Wyspiański.
kwartalnik społ.-kulturalny ukazujący się od lipca 1978 poza cenzurą, powołany przez środowisko intelektualistów opozycyjnych (od pocz. 1979 wersja zagraniczna, publikowana staraniem kwartalnika ); pismo poświęcone analizom społ. i politycznej sytuacji w kraju, eseistyce kulturalnej i twórczości oryginalnej; pierwszy red. nacz. S. Starczewski, w kręgu współpracowników m.in. St. Barańczak, K. Bieliński, N. Haraszti, V. Havel, J. Kuśmierek, J. Kuroń, J. Lityński, A. Michnik, J. Walc, R. Wojciechowski; reprezentowało centrowe, racjonalne kręgi opozycji demokratycznej w PRL. Od 1992 ukazywało się jako jedno z pism należących do Fundacji Oficyny NOWA; w końcu 1996 zawieszone (nakład ok. 3,5 tys. egz.).
POLSKA. PRASA, POLSKA. LITERATURA. OKRES PO 1976, FELDMAN Wilhelm