Maciej, także Wierzbięta (1523-1605)
drukarz i księgarz; od 1554 drukarnie w Krakowie, najstarsze jej druki noszą datę 1557; od 1565 typograf królewski; bardzo starannie tłoczył literaturę, gł. polską, m.in. wczesne utwory J. Kochanowskiego, większość dzieł M. Reja, prace polityczne A. Frycza-Modrzewskiego, pisma religijne, zwł. kalwinów, jak Psałterz Dawidów..., pierwszą gramatykę języka polskiego P. Statoriusa Stojeńskiego z 1568, kronikę M. Stryjkowskiego i A. Gwagnina Sarmatiae Europeae descriptio z 1578, różne poradniki, własne przekłady z łaciny; doliczono się ok. 175 druków W.; po nim oficynę prowadził jego syn Paweł do 1610.