Reklama

LEGIA NADWIŚLAŃSKA

polskie oddziały wojskowe, uznane za najświetniejsze z pol. formacji w służbie Francji; utworzone 1808 z rekrutów, ochotników, byłych żołnierzy Legionów pol. we Włoszech i części jazdy Legii Naddunajskiej; początkowo pod dowództwem gen. J. Grabińskiego; piechota pod gen. J. Chłopickim walczyła 1808-12 w Hiszpanii (odznaczyła się w bitwach pod Epilą, Tudelą, w oblężeniu Saragossy), a pod gen. M. Claparéde - w kampanii ros. 1812 (bitwy pod Smoleńskiem, Woronowem, Krasnem; ubezpieczała tylną straż podczas odwrotu Wielkiej Armii, ponosząc ciężkie straty); 1813 wcielona do korpusu pol. księcia J. Poniatowskiego; 1814 po reorganizacji wojska pol. w Sedanie z żołnierzy L.N. zorganizowano pułk Piechoty Nadwiślańskiej; jazda (pułk ułanów) pod dowództwem J. Konopki walczyła w Hiszpanii (m.in. pod Albuera), a pod J. Stokowskim - w Rosji (ubezpieczała przeprawę przez Berezynę); 1814 pod dowództwem K. Tańskiego w kampanii saskiej; poddała się po kapitulacji Drezna.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama