(1461-1506)
syn Kazimierza IV Jagiellończyka i Elżbiety Habsburskiej; wielki książę litewski od 1492, król polski od 1501; przebywał głównie na Litwie, gdzie toczył niepomyślne wojny z Moskwą (1492-94, 1500 - klęska pod Wiedroszą); mimo ustępstw i małżeństwa (1495) z córką cara Iwana III, Heleną, nie doprowadził do rozpadu koalicji moskiewsko-wołosko-krymskiej. Niepowodzenia wojenne uwidoczniły A.J. i Litwinom konieczność ponownego ścisłego związania się z Polską: 1499 A.J. odnowił sojusz Litwy z Polską (tzw. unia wileńska); 1501 w akcie nowej unii w Mielniku uznano zasadę wspólnego i wspólnie obieranego władcy obu krajów; na sejmie radomskim 1505 podpisał konstytucję Nihil novi, która czyniła z sejmu najważniejszy organ władzy w państwie i umacniała przewagę szlachty nad innymi stanami; 1506 przyczynił się do opublikowania Statutu Łaskiego, którego celem było uporządkowanie i ujednolicenie praw; zmarł bezpotomnie.
STATUT ŁASKIEGO, WOJCIECH Z BRUDZEWA, CIOŁEK Erazm
- Aleksander I Jagiellończyk, (1461-1506)
- ALEKSANDER, Pochodzi od greckiego...
- przywilej mielnicki, wystawiony przez króla...