(1898-1976)
architekt i urbanista fiński, od 1940 prof. Massachussetts Institute of Technology w Cambridge (USA); inspirowało go rodzime budownictwo drewniane, w późniejszych latach przejawiał tendencje do monumentalizmu; stosował z upodobaniem czerwoną cegłę, drewno, szkło, uzyskując ciekawe rozwiązania plastyczne; autor ok. 200 projektów, m.in. przed wojną sanatorium w Paimio, biblioteka w Viipuri, pawilon fiński na Wystawie Powszechnej w Paryżu (1937); po wojnie: dom studencki MIT w Cambridge, ratusz w Säynätsalo, kościół w Vuoksenniska k. Imatry, politechnika w Otaniemi, Muzeum Sztuki w Aalborgu (Dania), wieżowiec mieszkalny w Lucernie, gmach opery w Essen (ukończony po jego śmierci), obiekt koncertowo-kongresowy Finlandia Talo w Helsinkach; projekty urbanistyczne, m.in. uniw. i centrum Oulu, śródmieścia Helsinek, centrum Avesty (Szwecja), plany regionalne doliny Kokemäki i Imatry; zajmował się też rzeźbą, projektował meble, lampy i szkło artyst.; wywarł znaczny wpływ na architekturę XX w.
FIŃSKA SZTUKA, TURKU, ARCHITEKTURA ORGANICZNA, CIAM
- HUGO, Pochodzenia starogermańskiego,...