zespół artystów pracujących w XVI w. przy dekoracji pałacu w Fontainebleau, reprezentujących kierunek manierystyczny, sprowadzonych przez Franciszka I z Włoch i Niderlandów: G.B. Rosso, F. Primaticcio, N. dell'Abbate (ich dziełem były wspaniałe manierystyczne dekoracje malarskie i stiukowe o tematyce mitologicznej i alegorycznej w Galerii Franciszka I, Galerii Ulissesa i sali balowej), oraz artystów rodzimych: J. Cousin st. i J. Cousin mł., A. Caroni, wielu anonimowych artystów franc., m.in. tzw. Mistrz Flory. Stanowili oni tzw. pierwszą sz.F., dzięki której w sztuce franc. dokonała się synteza form włoskiego renesansu i manieryzmu z gotyzującą tradycją rodzimą i z elementami sztuki niderlandzkiej. Za panowania Henryka IV (koniec XVI w.) ukształtowała się druga sz.F. reprezentowana m.in. przez: T. Dubreuila, M. Frémineta, F. Quesnela, A. Dubois; jej znaczenie było już mniejsze.
LIMOSIN, ABBATE Niccolo dell', RZEŹBA, FRANCUSKA SZTUKA, COUSIN Jean, PRIMATICCIO, MISTRZ FLORY, POITIERS
- BARBIZOŃCZYCY, Barbizońska Szkoła
- LODS, Marcel (1891-1978)
- PODKOWIŃSKI, Władysław (1866-95)...