ZUG

Szymon Bogumił (1733-1807)

polski architekt i projektant ogrodów pochodzenia niem.; czołowy reprezentant późnego baroku i klasycyzmu w Polsce; od 1752 pracował w saskim Urzędzie Budowlanym w Dreźnie, 1756 na stałe osiadł w Polsce. W swej twórczości (gł. kościoły i pałace) przeszedł od form późnobarokowych do klasycyzmu franc.; ważniejsze dzieła: pałace Blanka (1762-64, późny barok), Poniatowskiego, K. De Nassau, kośc. ewangelicko-augsburski (1777-81, o założeniu centralnym, wielka rotunda kryta kopułą, z doryckim portykiem wejściowym), dom handlowy Rezlera i Hurtiga (przy Krakowskim Przedmieściu) - wszystkie w Warszawie; Kordegarda w Wilanowie, pałace w Natolinie pod Warszawą, Kocku, Międzyrzeczu Koreckim na Wołyniu; w krajobrazowych założeniach ogrodowych reprezentował nurt preromantyczny, w projektowanych ogrodach i parkach wznosił liczne pawilony znakomicie wkomponowane w krajobraz: w Warszawie zespół ogrodowy na Solcu, Młociny, Powązki, park na Mokotowie (przekomponowanie na krajobrazowy park i budowle parkowe), park ang.-chiński w Wilanowie; park w Arkadii pod Łowiczem (z Domem Arcykapłana i świątynią Diany).

NEOGOTYK, POLSKA. SZTUKA. KLASYCYZM, ARKADIA, KLASYCYZM W SZTUCE POLSKIEJ

• ZUG, miasto w środk. , nad...
• Zug Szymon Bogumił, (1733-1807)
• MORGARTEN, wzniesienie w środkowej...