Reklama

GRECKIE PISMO

spółgłoskowo-samogłoskowe pismo alfabetyczne pochodzenia semickiego (prawdopodobnie fenickiego), używane przez Greków od X w. p.n.e. Wcześniej (od XV w. p.n.e.) Grecy posługiwali się pismem sylabicznym, tzw. linearnym B. Nowy system Grecy dostosowali do dźwięków swego języka, wprowadzając litery oznaczające samogłoski (przerabiając litery semickie oznaczające spółgłoski laryngalne) i dodając do 20 semickich 4 nowe litery. W VI w. p.n.e. zmieniono kierunek pisania na biegnący od lewej do prawej strony, a po 403 p.n.e. rozpowszechnił się joński (milezyjski) alfabet wsch. J. gr. funkcjonował w szeregu odmian, łączonych w 3 grupy: południową (Kreta, Thira, Milos), wschodnią i zachodnią. Do V w. p.n.e. Grecy nie oddzielali wyrazów i posługiwali się wyłącznie majuskułą (dużymi literami). P.g. poprzez cyrylicę i głagolicę z jednej, a pismo łacińskie z drugiej strony rozpowszechniło się w całej Europie.

Reklama

Powiązane hasła:

ORMIAŃSKIE PISMO, LITERA, KAMIEŃ Z ROSETTY, PISMO, CYRYLICA, y

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama