(1165-1240)
mistyk i filozof arabski, pochodził z Hiszpanii, 1203 osiadł w Damaszku. Głosił tezę o jedności wszystkich religii: prowadzą one do jednego i tego samego Boga, którego emanacją jest świat. W poznaniu mistycznym przypisał gł. rolę miłości. Wyróżnił jej 3 rodzaje: fizyczną (naturalną), duchową i boską. Ta ostatnia została potraktowana dialektycznie jako miłość Stwórcy do stworzeń, w której objawia się Bóg, obejmując jednocześnie miłość tych stworzeń do Boga jako pragnienie Jego powrotu do Siebie. Jego dzieło Objawienie mekkańskie jest jednym z gł. wykładów sufizmu. Uważa się, że poglądy I.A. wpłynęły na Dantego. W j. pol. ukazały się Księga o podróży nocnej do najbardziej szlachetnego miejsca i Traktat o miłości.