właśc. Antonello di Giovanni degli Antoni (1430-79)
malarz wł., przedstawiciel renesansu; działał w Mesynie (skąd pochodził) i Palermo na Sycylii, w Neapolu, Wenecji i Mediolanie; znakomicie operował techniką olejną, której nauczył się od malarzy niderlandzkich (prawdopodobnie podróżował do ich kraju) i rozpowszechnił malarstwo olejne we Włoszech; autor obrazów o tematyce rel. z postaciami świętych na tle krajobrazu lub we wnętrzach, w intensywnych barwach, ze starannie oddanymi szczegółami (Ukrzyżowanie, Św. Hieronim, Madonna z Dzieciątkiem); w Wenecji wykonał ołtarz Madonna ze świętymi dla kośc. S. Cassiano (zachowały się fragmenty); tworzył też portrety. W Wenecji poznał G. Belliniego, ich wzajemne oddziaływanie stworzyło podstawy rozwijającego się w XV w. malarstwa weneckiego.