Stanisław (1886-1951)
historyk sztuki, malarz; uczeń J.Mehoffera, doc. krakowskiej ASP; 1919-22 czł. pol. Komisji Rewindykacyjnej dzieł sztuki zrabowanych podczas rozbiorów przez Rosję; od 1930 kustosz w (randze dyrektora) Zbiorów Sztuki na , autor wystawy w 250-lecie odsieczy wiedeńskiej; położył ogromne zasługi w dziele uratowania skarbów wawelskich (m.in. arrasów), które IX 1939 wywiózł osobiście do Rumunii, następnie do Francji, Anglii, a wreszcie do Kanady, gdzie nadzorował opiekę konserwatorską nad nimi; 1948 wrócił do Polski, przywożąc m.in. jedyny przedwojenny inwentarz zbiorów wawelskich (podstawę rewindykacji); autor prac o twórczości S.Wyspiańskiego i W.Weissa.