diapazon
przyrząd wykonany z niehartowanej stali, służący do ustalania stroju, wynaleziony w 1. poł. XVIII w. przez lutnistę dworu angielskiego J. Store'a; najważniejsze typy kamertonu: widełkowy (stalowe widełki wydające ton po uderzeniu), stroikowy (metalowa rurka z umieszczonym w niej sprężystym języczkiem), chromatyczny (szereg k. rurkowych, strojonych chromatycznie w obrębie c1-c2); podstawą stroju jest ustalony 1953 przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną ISO ton odniesienia a1, którego częstotliwość określono na 440 Hz; poprzednio częstotliwości te były ustalane różnie w rozmaitych krajach i epokach (stroje: lombardzki, rzymski - przeznaczone osobno dla instrumentów i osobno dla chórów, wiedeński, paryski, rosyjski).
DIAPAZON, WIDEŁKI STROIKOWE, TON