bop, re-bop
styl w muzyce jazzowej powstały w latach 40. na wsch. wybrzeżu USA; charakterystyczna ekspresja gry, duży udział wirtuozowskiej improwizacji, niezwykłe rozwiązania harmoniczne, zmienność rytmów; najwybitniejsi przedstawiciele: Ch. Parker, Th. Monk, D. Gillespie, a także muzycy, którzy odeszli od stylu swingowego: L. Young, C. Hawkins, M. Davis, B. Powell, F. Navarro; bardziej ekspresyjną odmianą b. jest hard bop.
MONK, COOL JAZZ, PARKER, HARD BOP, RE-BOP, ROACH, BOP, JAM SESSION, NAVARRO, JAZZ