styl muzyki rozrywkowej wywodzący się z tradycji jamajskiej (rocksteady, ska, bluebeat); pojawił się pod koniec lat 60. jako element kultury tworzonej przez rastafarianizm, później przejął liczne elementy afrykańskie; utożsamiany powszechnie z emancypacyjnymi dążeniami czarnej ludności Trzeciego Świata, szczególnie od czasu debiutu B. Marleya i zespołu The Wailers (tzw. roots-reggae); przenikając wraz z czarnymi imigrantami do USA r. zatraciło swoje polit. i religijne podłoże, stopniowo się komercjalizując i w takiej wersji powróciło na Karaiby; styl ten wywarł wpływ na powstanie rapu i hip-hopu; ubocznym produktem r. było powstanie stylu ragga, panującego w czarnych gettach miast amerykańskich oraz stylu dub, o wiele cięższego i przejmującego z r. wyłącznie jego schematy rytmiczne.
REGGAE
Muzyka rozrywkowa
BRYGADA KRYZYS, RAP, ROCKOWA MUZYKA, AMERYKI ŚRODKOWEJ MUZYKA, RASTAFARIANIZM, RAP, ROCKOWA MUZYKA, PIOSENKA