(plast.)
zdobny wyrób jubilerski noszony gł. przez kobiety, zawieszany w przekłutym płatku ucha (niekiedy u ludów pierwotnych także w nosie). K. znane są od epoki brązu, początkowo wykonywane z brązowego lub miedzianego drutu, później gł. ze złota i srebra, zdobione szlachetnymi kamieniami i perłami. Szczególnie ozdobne k. noszono we Francji w okresie renesansu oraz w XVII i XIX w.
- kolczyk, nie mieć jednego kolczyka,...
- KOLCZYK, (roln.)
- diamentowy, diamentowy kolczyk; diamentowe...