Tadeusz, właśc. Blomberg (1900-75)
aktor; 50 lat pracy scenicznej w spektaklach, a zwł. w kabaretach, gdzie od 1921 występował jako b. popularny monologista i piosenkarz (m.in. w Stańczyku, Perskim Oku, Karuzeli i Starej Bandzie); w Qui pro Quo tańczył tango Złota pantera z Zizi Halamą, w Alhambrze śpiewał przebój Ja mam ciocię na Ochocie, w Cyruliku Warszawskim parodiował premiera Sławoj-Składkowskiego; nadto występy w filmach: O czym się nie mówi, Uwiedziona, Jaśnie pan szofer, Jego wielka miłość i inne; podczas wojny działalność artystyczna na Zachodzie w objazdowych występach dla wojska i Polonii; po 1945 związany z warszawskim teatrem .
POLSKA. TEATR. W NIEPODLEGŁEJ POLSCE, BLOMBERG