(VII w. p.n.e.)
gr. poeta pochodzący z Aten lub Sparty, wódz w II wojnie meseńskiej. Autor elegii wojennych, które wzywały i zachęcały młodzież spartańską do walki z Meseńczykami, sławiły odwagę w boju i męstwo, ustrój spartański, nawoływały do przywrócenia ładu w państwie. Do naszych czasów z 5 ksiąg zachowało się 150 wersów. Dla pol. romantyków T. był uosobieniem uczucia patriotycznego (np. W.L. Anczyca poemat Tyrteusz).
- Tyrteusz, gr. Tyrtajos, (VII w. p.n.e.)
- TYRTAJOS, Tyrteusz (VII w. p.n.e.)...
- poezja tyrtejska, nurt poezji patriotycznej,...