system szkolnictwa zrodzony w II w. n.e. ze szkół katechetycznych przygotowujących do chrztu; w okresie średniowiecza gł. siedzibami szkół kościelnych były klasztory, zwłaszcza benedyktyńskie, skąd rekrutowała się kadra nauczająca; od XI w. następuje rozwój szkół katedralnych przygotowujących kandydatów na księży i nielicznych szkół parafialnych kształcących młodzież świecką; językiem nauczania była łacina, dominowała metoda pamięciowa, dyscyplinę wymuszano chłostą; w XII w. następuje przerwanie monopolu kościelnego na kształcenie świeckie, pojawiają się pierwsze uniwersytety, niemniej dopiero reformacja zdecydowanie zmienia oblicze szkolnictwa; powstają szkoły innowiercze, miejskie, cechowe, wojskowe; od 1534 dominującą rolę w systemie kształcenia kościelnego odgrywa zakon jezuitów, obok którego pojawiają się inne zakony nauczające, m.in. pijarzy; ostateczna sekularyzacja dokonuje się w XVIII w. pod wpływem prądów oświeceniowych, których konsekwencją jest przejęcie szkolnictwa w krajach europejskich przez państwo.
- KOŚCIELNE PAŃSTWO, historycznie: tereny...
- Państwo Kościelne, powstało w 755 w środkowej...
- PAŃSTWO KOŚCIELNE, łac. Patrimonium Sancti...