Reklama

NEOPSYCHOANALIZA

nurt, jaki ukształtował się w kręgu zwolenników psychoanalizy i Z. Freuda na tle sporu wokół źródeł motywacji; gł. różnice pomiędzy Freudem a zwolennikami n. polegały na określeniu, czy rozwój człowieka ma charakter psychoseksualny, czy psychospołeczny; Freud akcentując seksualność, popędy i instynkt traktował człowieka przede wszystkim jako istotę biologiczną; natomiast w kręgu niektórych stosujących w praktyce psychoanalizę klinicystów nastąpiło przesunięcie akcentów w kierunku motywacji społecznych i kulturowych. I tak: K. Horney uważała, że lęk ma raczej korzenie społeczne aniżeli biologiczne, dla E. Fromma izolacja i nieumiejętność komunikacji związana z rozwojem człowieka mogą prowadzić do rezygnacji z wolności, a H.S. Sullivan uważał, że problemy psychologiczne mają źródło w wadliwym rozwoju społecznym. Działalność naukowa i organizacyjna K. Horney i E. Fromma po ich wyjeździe z hitler. Niemiec do USA sprawiła, że n. właśnie tam stała się szczególnie popularna. Niekiedy terminu n. używa się zamiennie z terminem neofreudyzm, co ma niewielkie uzasadnienie, jeżeli n. jest raczej rewizją freudyzmu, aniżeli jego odrodzeniem.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama