wierzenia C. miały charakter politeistyczny; wiara w wielu bogów związana była pierwotnie z kultem sił przyrody, co oznaczało m.in. brak świątyń (sanktuaria np. w świętych gajach, skalnych grobowcach); dopiero później pod wpływem kultury rzymskiej pojawiły się świątynie; gł. bogowie: DAGDA - niebiański druid, patron rolników i wojowników, a także świata pozagrobowego; BRYGIT - bogini mądrości i wiedzy tajemnej, patronka poetów i wieszczów; LUG - bóg światła, słońca i nauk, twórca wszystkich sztuk; MANANNAN - bóg fal morskich i krainy zmarłych; BELENUS - bóg słońca, śmierci i gorących źródeł; TARANIS - bóg piorunów i burzy; EPONA - bogini płodności, dawczyni dóbr; CERNUNNOS - bóg świata zmarłych; MATKI - grupa siedmiu bogiń opiekujących się roślinami i dziećmi; po podboju rzym. nastąpiło utożsamienie tych bóstw z bogami Rzymu. Wielkie znaczenie miała w wierzeniach ludów celtyckich woda (źródła, rzeki, jeziora), wierzyli w wędrówkę dusz do innego świata, składali ofiary z różnych zwierząt (psów, dzików, jeleni). Źródła rzymskie potwierdzają składanie przez Celtów ofiar z ludzi, jak i zwyczaj odcinania przez niektóre plemiona głów zabitych wrogów. Kultem zajmowali się druidzi i filidowie; jego najistotniejszą formą było składanie ofiar z roślin, zwierząt i ludzi; ślady wierzeń C. znaleźć można m.in. w folklorze i nazewnictwie regionalnym.
CELTÓW RELIGIA
Religie, księgi
DRUIDZI, ALBION, ARTUR, CERNUNNOS, CELTOWIE, ANU, ALBION