zbiór pieśni religijnych; k. były używane gł. w Niemczech i Czechach od 1. połowy XV w.; przeznaczano je do użytku powszechnego, w związku z czym opracowania pieśni były b. proste. W skład k. wchodziły pieśni liturgiczne, a potem także inne śpiewy religijne; pierwsze k. zawierały śpiewy obrządku rzymskokatolickiego i pojawiły się w dobie kontrreformacji; do najbardziej znanych k. należą: Kancjonał istebnicki (ok. 1420), k. A. Raseliusa Cantionale oder Kirchgesänge (1588), Kancjonał gotajski (1646-49); w Polsce m.in. Cantionale ecclesiasticum (1489) oraz k. dysydenckie, m.in. Kancjonał puławski i Kancjonał zamojski (XVI w.).
KRZESICHLEB, SEKLUCJAN, GUSOVIUS, AUGEZDECKY Aleksander, LITEWSKA MUZYKA
- kancjonał, zbiór wielogłosowych...
- HARTUNGOWIE, rodzina drukarzy i księgarzy...
- WEINREICH, Jan (ok. 1490-1560)