(mit. gr.)
syn Peleusa i bogini morskiej Tetydy. Matka, chcąc zapewnić mu nieśmiertelność, zanurzyła go w wodach Styksu. Nieodporna na ciosy pozostała tylko zakryta jej ręką pięta A. By uchronić od śmierci na wojnie trojańskiej, rodzice ukryli go w dziewczęcym przebraniu wśród córek króla wyspy Skyros Lykomedesa. Poszukiwany przez Greków, którzy znali treść przepowiedni uzależniającej powodzenie w wojnie od jego udziału, odnaleziony przez Odyseusza, wyruszył do walki z Troją. Hefajstos wykuł mu piękną zbroję i oręż, a Posejdon podarował szybkie konie. W dziesiątym roku oblegania Troi wycofał się z walk obrażony na Agamemnona z powodu odebrania mu branki Bryzejdy - gniew A. stał się osią tematyczną Iliady Homera. Załamany śmiercią przyjaciela Patroklesa, stanął do walki z jego zabójcą Hektorem, wygrał pojedynek, a ciało trojańskiego królewicza wlókł za rydwanem do obozu Greków. Zginął w kolejnych walkach ugodzony w piętę strzałą Parysa. Dla starożytnych Greków stał się ideałem bohatera uosabiającego urodę, męstwo i pogardę dla gnuśnej egzystencji.