Reklama

Błoński Jan

(ur. 1931)

historyk i krytyk lit. Swój pierwszy artykuł zatytułowany Poezja Różewicza zamieścił w miesięczniku "Twórczość" tuż po wojnie. W latach 1950-60 współpracował z "Przekrojem", drukował stałe cykle krytyczne w "Życiu Literackim", "Przeglądzie Kulturalnym", "Dialogu". W latach 1967-81 kierownik lit. Starego Teatru im. H. Modrzejewskiej, od 1972 członek pol. PEN Clubu, pracownik naukowy uczelni polskich (od 1981 prof. UJ) i zagranicznych. W 1989 r. został członkiem rady redakcyjnej pism "Res Publica" i "NaGłos". Jest autorem opracowań twórczości pisarzy pol. i obcych, m.in.: Gałczyński 1945-1953 (1955), Mikołaj Sęp Szarzyński a początki polskiego baroku (1967), Stanisław Ignacy Witkiewicz jako dramaturg (1973), Widzieć jasno w zachwyceniu. Szkic literacki o twórczości Prousta (1965), Samuel Beckett (współautor 1982). Zbiory jego szkiców krytycznolit. zawierają rozważania m.in. o lit. współcz. (Zmiana warty, 1961), o przemianach w poezji (Odmarsz, 1978), o dramaturgii (Romans z tekstem, 1981), o narodowych portretach (Kilka myśli co nie nowe, 1985). W swym dorobku ma również przekłady, adaptacje, prace redakcyjne.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama