(gr. epitheton = przydawka)
określenie rzeczownika, najczęściej przymiotnik, np. ciemna noc (e. przymiotnikowy), imiesłów, np. wschodzące słońce (e. imiesłowowy) lub inny rzeczownik przyłączony przez apozycje, np. koń przyjaciel ułana, kobieta diabeł (e. rzeczownikowy). E. metaforyczny tworzy wraz z określanym wyrazem metaforę, np. rozgałęziona godzina (T. Peipera Zwycięzca); e. stały, utworzony w poezji antycznej, np. jutrzenka różanopalca, szybkonogi Achilles, szlachetny Hektor; e. zdobniczy, służący pokazowi kunsztu stylu w antycznej retoryce.