Reklama

Gogol Nikołaj

(1809-52)

pisarz ros.; debiutował zbiorem humorystycznych nowel z życia ludu ukr. Wieczory na futorze koło Dikańki (2 cz. 1831-32); w kolejnych utworach skłaniał się ku satyrze. Drugi tom nowel Mirgorod (1834) stanowi kontynuację zainteresowań G. ludem i folklorem, mimo realistycznego charakteru obecne tu są baśniowa fantastyka i poetyckie ujęcie opisów przyrody; zawiera epicką powieść kozacką Taras Bulba i sielankę Staroświeccy obywatele. W 1835 r. ukazał się kolejny tom Arabeski, w którym zamieszczono dwa słynne opowiadania: Newski Prospekt i Zapiski wariata. Wraz z Nosem (1836) i Szynelem (1842) tworzy on cykl tzw. opowiadań petersburskich. Najwyższy poziom osiągnął G. w swoich głównych dziełach - komedii Rewizor (1836), wyśmiewającej łapownictwo i głupotę urzędników carskich, i niedokończonej powieści typu łotrzykowskiego Martwe dusze (1842), zawierającej satyr. panoramę Rosji. Od 1836 r. mieszkał głównie we Włoszech, ulegał wpływom mistycyzmu, czego wyrazem była idealizacja Rosji pańszczyźnianej w publicystycznej książce Wybrane miejsca korespondencji z przyjaciółmi (1847). W 1848 r. powrócił do Moskwy i choć sam romantyk, torował drogę realizmowi, a jego proza, obfitująca w elementy fantastyki i groteski, stała się reprezentatywna dla ros. "szkoły naturalnej".

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama