(1896-1966)
pisarz, dziennikarz, redaktor iwydawca "Słowa" (do 1939 r.), premier rządu emigracyjnego, wPolsce od 1956. Autor publicystyki, m.in. Zielone oczy, Europa in flagranti, Kropki nad i(1927), Książka moich rozczarowań (1939), Historia Polski. Od 11 listopada 1918 do 17 września 1939 (1941), Klucz do Piłsudskiego (1943). Po wojnie ogłosił m.in.: Dostojewski (1947), Stanisław August (1953), Londyniszcze (1957); zbiór artykułów Był bal (1961), Herezje iprawdy (1962) oraz Odeszli wzmierzch (1968) iKto mnie wołał, czego chciał... (1972). M. jest pisarzem oniepospolitej erudycji, rozmiłowanym wparadoksach, efektownych aforyzmach, które zapewniły mu popularność uczytelników.
- Mackiewicz Stanisław, pseud. Cat, (1896-1966)