Reklama

Rymkiewicz Jarosław Marek

(ur. 1935)

poeta, dramaturg, eseista, tłumacz, pracownik nauk. IBL-u. Wtomikach poetyckich, m.in. Konwencje (1957), Człowiek zgłową jastrzębia (1960), Metafizyka (1963), Anatomia (1970), Co to jest drozd (1973), Thema regium (1978), Ulica Mandelsztama (1983), Mogiła Ordona (1983), prezentuje nurt poezji neoklasycznej, formułując jego zasady wzbiorze szkiców Czym jest klasycyzm. Manifesty poetyckie (1967). Oryginalną częścią twórczości R. jest eseistyka biograficzna: Aleksander Fredro jest wzłym humorze (1977), Juliusz Słowacki pyta ogodzinę (1982), Wielki Książę zdodaniem rozważań… (1983), Baket (1984), Żmut (1987), Rozmowy polskie latem 1983 (1984), Umschlagplatz (1988) poświęcony Żydom wgetcie warszawskim iotwockim. Badacz toposu ogrodów weseju Myśli różne oogrodach (1968). Autor wielu sztuk scenicznych, m.in. imitacji dramatów Calderona Życie jest snem (1971), Księżniczka na opak wywrócona (1973), Ułani (1975) iDwór nad Narwią (1979). Pisanie jest dla R. powrotem do archetypów imitów kultury śródziemnomorskiej, stąd naśladowanie, imitacje dawnych form wierszowych, stylizacja motywów znanych ztwórczości innych poetów, szczególna atencja dla poetów nurtu barokowego: J.A. iZ. Morsztynów, D. Naborowskiego iJ. Baki, dzięki motywowi przemijania czasu (vanitas vanitatum), fascynacji śmiercią. Inspiruje R.także romantyczna tradycja, szczególnie motyw wspólnoty losów icierpienia Polaków, Litwinów iRosjan, przywoływany zbogactwem romantycznych stereotypów. Tłumacz poezji ang. iamer., m.in. Sonetów Szekspira, Wierszy T.S. Eliota, E.Pounda, ros. poety O. Maldelsztama ihiszp. F. Garcii Lorki. Laureat Nagrody Fundacji im. Kościelskich (1967).

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama