miejsce spotkań pisarzy, artystów, krytyków imecenasów kultury; odegrał dużą rolę we franc. życiu lit. XVII iXVIII w. jako ośrodek wymiany myśli ikształtowania opinii. WPolsce zaistniał jako zjawisko kultury lit. wXVIII iXIX w. Najsłynniejsze warszawskie s. lub pełniące jego funkcję: królewski Stanisława Augusta Poniatowskiego, tzw. Obiady czwartkowe (z "księciem poetów" I. Krasickim) wŁazienkach; księcia A.K. Czartoryskiego w"Pałacu Błękitnym" (zasobny wbibliotekę izbiory muzealne), Powązki I. Czartoryskiej (miejsce spotkań ludzi sztuki inatchnienie poetów), E. Branickiej, hetmana M. Ogińskiego, marszałka Sejmu Wielkiego S. Małachowskiego, s. Łuszczewskiej (matki Deotymy, pisarki), J.A. Załuskiego, Sz. iI. Potockich wTulczynie - Sofiówce (bywalcem był tu S.Trembecki, autor poematu Sofiówka). Ws. urządzano zabawy, koncerty, przedstawienia teatralne, dyskusje olit. isztuce, zdarzały się skandale towarzyskie. Na przełomie XIX iXX w. funkcję s. pełniły domy ludzi świata kultury, np. A. Dygasińskiego, C. Jellenty, P. Chmielowskiego, O. Radziłłowiczowej; wmiędzywojniu W. Nałkowskiej, S. Żeromskiego, margrabiego E. Wielopolskiego. S. jako temat lit. pojawia się wIII cz. Dziadów A. Mickiewicza. Rola s. zmniejszyła się wraz zdemokratyzacją życia lit., częściowo przejęły ją kawiarnie lit., zczasem nawet kabarety.
- SALON LITERACKI, nieformalna instytucja...
- PRÉCIOSITÉ, (franc.) styl wypowiedzi...
- LESPINASSE, Julie de (1732-76)