Reklama

Schulz Bruno

(1892-1942)

prozaik, krytyk lit., malarz, grafik, który całe życie: dzieciństwo, młodość ipracę (nauczyciel rysunku wgimnazjum) związał zDrohobyczem; zginął zastrzelony wgetcie. Autor dwu cenionych wPolsce iEuropie tomów opowiadań: Sklepy cynamonowe (1934), wktórych Traktat omanekinach jest interpretacją świata jako Księgi, pojawia się tu Biblia od Mojżesza do Mesjasza, znakomicie wtopione odniesienia do Biblii wbarokową bujność stylu, oraz Sanatorium Pod Klepsydrą (1937, filmowa adaptacja W.J. Hasa), okonstrukcji groteskowo-kreacyjnej. Motyw autobiograficzny wyrażony wformie mityzacji świata dziecięcej fantazji, marzeń, snów, urojeń, wktórym nie istnieje granica między fantazją chłopięcej mitologii aartystyczną kreacją czasu iprzestrzeni. S. do swej prozy napisał esej, swoisty autokomentarz Mityzacja rzeczywistości (1936), wktórym powtarzał, że poeta przekształca rzeczywistość wmit, parafrazuje to, co wżyd. doświadczeniu jest najbardziej uniwersalne. Autor recenzji lit. (m.in. Cudzoziemki M. Kuncewiczowej, Ferdydurke W.Gombrowicza), rysunków igrafik (wizyjnych, nawiązujących do malarza hiszpańskiego F. Goyi), zebranych wcyklu Xięga bałwochwalcza (1920-21, wyd. 1928). Powojennym odkrywcą talentu S.okazał się J. Ficowski, Regiony wielkiej herezji. Szkice otwórczości B. Schulza.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama