tragikomedia

Słownik języka polskiego

odmiana dramatu łącząca cechy tragedii ikomedii, patosu ikomizmu, zamykająca się pomyślnie, szczęśliwie; do lit. wprowadził nazwę rzym. komediopisarz Plaut wprologu do dramatu Amfitrion; pisali t. m.in.: hiszpański dramaturg F. Lope de Vega (Pies ogrodnika), Molier (Świętoszek), W. Szekspir (Wesołe kumoszki zWindsoru); wXX w. B. Shaw, F.Drrenmatt, M. Frisch. Teoretykiem t.był G. Lessing.

Reklama