waganci

Słownik języka polskiego

(łac. vagans - włóczący się)

wędrujący od miasteczka do miasteczka studenci średniowiecznych uniwersytetów; żacy, klerycy, we Francji zwani goliardami, twórcy poezji świeckiej: okolicznościowej, satyrycznej, miłosnej, biesiadnej. Poezja w. zebrana została ok. 1225 r. wCarmina burana. Inna nazwa: wagabunda.