wielkie i długie fale morskie występujące gł. na Pacyfiku, wywołane sejsmicznymi wstrząsami dna, wybuchem podwodnych wulkanów lub gwałtownym podwodnym bądź napowierzchniowym osuwiskiem; rozchodzą się promieniście od miejsca powstania sięgając nawet na odległość kilku tys. km (np. 1960 podmorskie trzęsienie ziemi w pobliżu Chile); charakteryzują się dużą prędkością (do 1000 km/godz.), ogromną długością (oddalenie grzbietów może sięgać 150 km) i wysokością sięgającą 500 m (np. 1958 obsunięcie nadbrzeżnych mas skalnych w Zat. Lituya na Alasce wywołało falę o wys. 528 m); 26 XII 2004 fala tsunami, spowodowana silnym trzęsieniem ziemi (wys. 10 m, dł. 160 km, pędząca z szybkością 800 km/h), zniszczyła wybrzeża Indonezji (zwł. Sumatrę), płd. Tajlandii, Sri Lanki, Indii, Malediwów, docierając do Somalii; ilość ofiar ocenia się na 270 tys., w tym kilka tys. turystów z 40 krajów; ofiary kataklizmu uzyskały od społeczności międzynar. szeroką pomoc humanitarną i ekon. (sięgającą 4 mld dol.); zgodnie z przewidywaniami sejsmologów w trzy miesiące później nastąpiło powtórzenie silnego trzęsienia ziemi w rejonie Sumatry (8,7 stopnia w skali Richtera); najwięcej ucierpiały indonezyjskie wyspy Nias i Simeulue (2 tys. ofiar), zaś fala t. dotarła aż do Madagaskaru, przy czym tym razem system ostrzegania przed tsunami nie zawiódł.
- tsunami, (fale tsunami)
- fale tsunami, tsunami.
- fale długie, fale radiowe.