TAIKA

okres w dziejach Japonii (Wielka Zmiana), reformy państwa zainicjowane 645-50 przez regenta, księcia Shotoku; po przewrocie pałacowym ogłoszono wzorowany na chińskim system własności ziemi (odtąd należała nominalnie do cesarza), podzielono kraj na prowincje, powiaty i gminy, zapowiedziano klasyfikację majątkową dla celów podatkowych i budowę stałej stolicy; zmiany przypieczętowało objęcie tronu przez cesarza Temmu, który zbrojnie przełamał opór konserwatystów; 702 wprowadzono kodeks Taihō, rozwijający wątki reformy Taika, umacniający władzę centralną, hierarchię rang, strukturę zarządzania; nadziały ziemi następowały na podstawie spisów ludności, ustalono kontrolę siły roboczej, rozdział środków produkcji i jednolite zasady opodatkowania; Taika i Taihō były podstawą ustrojową Japonii do XV w.