wspólna waluta państw członkowskich Unii Europejskiej, wprowadzona do obrotu bezgotówkowego 1 I 1999 w 11 spośród 15 państw Unii (W. Brytania, Dania, Szwecja i Grecja nie przystąpiły do jej wdrażania); na podstawie decyzji Komisji Eur. i Eur. Banku Centralnego obowiązuje stały kurs 11 walut wobec e.; do obrotu powszechnego wprowadzone w 12 z 15 krajów ówczesnej UE (z wyjątkiem W. Brytanii, Danii i Szwecji) z dniem 1 I 2002, od 1 I 2007 także w Słowenii, a od 1 I 2008 - na Malcie i Cyprze; także na obszarze terytoriów zamorskich państw Unii Europejskiej: Gujana Franc., Reunion, Mayotte, Saint-Pierre-et-Miquelon, Martynika, Gwadelupa, Madera, Azory, W. Kanaryjskie, Ceuta i Melilla oraz na mocy specjalnych porozumień z ESBC w San Marino, Monako, Watykanie, Andorze, Czarnogórze, Kosowie i na terenie brytyjskich baz Akrotiri i Dhekelia na Cyprze; banknoty e. zdobi mapa Europy oraz elementy abstrakcyjnej architektury w postaci okien, bram i mostów symbolizujących komunikację między narodami; na monetach e. po jednej stronie jest także mapa Europy z jej gwiaździstą flagą, druga strona ma być odmienna w każdym z krajów członkowskich.
EURO
Pojęcia i teorie ekonomiczne
FINLANDIA, EUROPEJSKA WSPÓLNOTA GOSPODARCZA, LIR WŁOSKI, MUNDELL, DEUTSCHE BUNDESBANK, ECU, LUKSEMBURG