Józef (1932-72)
jeden z najwybitniejszych polskich grafików współczesnych; dzieciństwo i młodość spędził we Francji, studiował w Valanciennes, do Polski wrócił w 1950. Chory na gruźlicę, od 1953 stale przebywał w sanatorium "Bukowiec" w Kowarach Śląskich. Tworzył gł. linoryty: Improwizacja dla Grażynki, cykl Sanatoriów, także żartobliwe ekslibrisy. Kompozycje swe budował z gęstwiny drobnych, niezmiernie precyzyjnych i delikatnych cięć; mają one charakter poetyckich wizji, budynki sanatorium zmieniają się u niego w baśniowe zamki w zaczarowanych ogrodach. Niektóre prace są b. abstrakcyjne, przedstawiają świetliste i dynamiczne struktury zbudowane z gęstej siatki różnorodnych kresek i znaków.
- Gielniak Józef, (1932-72)
- drzeworyt, najstarsza technika graficzna...