Michaił A. (1856-1910)
malarz, rzeźbiarz i grafik ros.; syn Polaka i Dunki; działał gł. w Kijowie, Moskwie i Petersburgu; w jego twórczości zaznaczyły się wpływy symbolizmu i secesji; początkowo tworzył ikony i malowidła ścienne utrzymane w tradycji bizantyjsko-ruskiej (w cerkwi Kiryłowskiej i soborze Władymirskim w Kijowie); później kompozycje mistyczno-symboliczne (Demon, Carewna łabędź, Syrena), odznaczające się bogactwem fantazji i kolorów; do swych obrazów czerpał motywy z ros. baśni i legend; malował też poetyckie pejzaże i portrety; od pocz. lat 90. XIX w. uczestniczył w ros. Ruchu Odrodzenia Sztuk i Rzemiosł, brał udział w pracach kolonii artyst. w Abramcewie i Tałaszkinie (mających na celu odrodzenie tradycji rzemiosła artyst.), gdzie tworzył ceramikę (m.in. kominek z majolikowych kafli); oddziałał na wielu ros. malarzy.
- SYMBOLIZM, (plast.)
- ROSYJSKA SZTUKA, najstarsze przejawy sztuki...