(gr.) rodzina śródziemnomorskich statków wojennych, używanych także do celów handlowych; gł. wiosłowa lub żaglowo-wiosłowa (z 2-3 żaglami rejowymi) z nadbudówkami na dziobie i rufie; G. EGIPSKA (używana już 1500 p.n.e.), G. FENICKA (ok. 1000 p.n.e.), G. GRECKA (1-3 rzędy wioseł, uzbrojona w taran i katapulty); G. RZYMSKA i KARTAGIŃSKA (podobna do g. greckiej, lecz o mocniejszej konstrukcji i wyposażona w pomost do abordażu); w okresie średniowiecza budowano g. w różnych odmianach, m.in. lekkie galeoty (półgalery, galioty), fusty, bergantyny (ćwierćgalery), ciężkie transportowe panfiny, galeony, galeoniki, małe z ożaglowaniem łac. feluki (felugi); najwspanialszym (zarazem ostatnim) okresem w historii rozwoju g. był XVI i XVII w.; GALEAS (galeasa, galeazza) o trzech masztach z ożaglowaniem łac., uzbrojony w ok. 60 dział rozmieszczonych po obydwu burtach, osiągał dł. do 80 m i miał 26 par wioseł; wioślarzami na g. bywali często skazańcy (galernicy).
- galery, „klasówka, kartkówka”:...
- UNGERS, Simon (ur. 1957)
- BEREZOWSKI Antoni, (1847-1916)