zw. Wielkim Elektorem (1620-88)
od 1640 elektor brandenburski i książę Prus; twórca podstaw ich potęgi wprowadzając stałą armię i reformując administrację zbudował silne państwo; 1648 uzyskał wsch. część Pomorza Zach. (Kołobrzeg, Stargard); w drugiej wojnie północnej 1655-60 poparł Szwedów przeciw Polsce (której był lennikiem), 1657 porzucił Szwedów uzyskując w zamian od Jana Kazimierza uniezależnienie Prus Książęcych od Polski (traktaty welawsko-bydgoskie); 1663 złamał opozycję stanów pruskich przeciw tym traktatom; po 1674 uczestniczył w wojnach z Francją i Szwecją; 1685 przyjął w kraju franc. rzemieślników-hugenotów, prześladowanych we Francji za wiarę.
- Fryderyk Wilhelm IV Hohenzollern, (1795-1861)
- Fryderyk Wilhelm II Hohenzollern, (1744-97)
- Fryderyk Wilhelm III Hohenzollern, (1770-1840)