Stanisław (ok. 1530-1591)
brat przyrodni Krzysztofa; pisarz, działacz kontrreformacyjny, tłumacz, znawca greki; od 1562 jezuita; nauki pobierał w Akad. Krakowskiej, Wittenberdze, Padwie (wraz z J. Kochanowskim) i Rzymie (wraz z P. Skargą); sympatyzował z luteranizmem (należał m.in. do uczniów F. Melanchtona), z którym zerwał jednak ok. 1560 i przyjął święcenia kapłańskie; 1570-72 organizator kolegium w Wilnie, przekształconego później w Akad. Wileńską (1570-78 jego rektor); 1574 legat papieża Grzegorza XII w Szwecji, gdzie nakłaniał króla Jana III Wazę do przejścia na katolicyzm; 1578-83 spowiednik jego żony, Katarzyny i wychowawca królewicza Zygmunta; przełożył na łacinę Etiopiki Heliodora (przekład ten był przykładem barokowego romansu przygodowego i dworskiego); autor tłumaczeń pism ascetycznych, m.in. dzieł mistyka hiszp. Ludwika z Granady Przewodnika grzesznych ludzi oraz Zwierciadła człowieka chrześcijańskiego.
- WARSZEWICKI, Krzysztof (1543-1603)...
- HELIODOR, (III w.)
- KRZYSZTOF, Pochodzenia greckiego,...