statuty wiślicko-piotrkowskie
nazwa przyjęta w XV w. na określenie podstawowego zbioru prawa sądowego wywodzącego się z prawa zwyczajowego; wydane odrębnie dla Wielkopolski (Piotrków) i Małopolski (Wiślica), co odzwierciedlało różnice w stosunkach społ. między obu dzielnicami; powstawały stopniowo w latach 50. i 60. XIV w. Statut wielkopolski (wcześniejszy) wydany został przy współudziale arcybiskupa gnieźnieńskiego, prałatów, możnowładców i szlachty na wiecu ustawodawczym. Późniejszy statut małopolski był całością złożoną ze statutu uchwalonego na wiecu w Wiślicy oraz zwodu (zbioru) późniejszych ustaw. S.K.W. zawierały przepisy dotyczące ustroju państwa, prawa sądowego, gł. karnego (prawo prywatne pozostało domeną norm zwyczajowych); nie wyczerpywały żadnego z działów prawa, miały znaczenie przede wszystkim unifikujące oraz nowatorskie - usunęły przestarzałe przepisy prawne, wprowadzając na ich miejsce nowe.
- Kazimierz Wielki, (1310-70)
- KAZIMIERZ III WIELKI, (1310-70)
- ADWOKAT, zastępca prawny, prawnik...