współczesny taniec towarzyski, wzorowany na tańcach hiszp. (flamenco, habanera); w XVIII w. przeszczepiony do Ameryki Płd. (Argentyna), skąd ponownie trafił do Europy na początku XX w. i zyskał wielką popularność; w Polsce wylansowane w 1913 przez Lucynę Messal i Józefa Redo na scenie ; t. ma parzysty rytm (2/4 lub 4/8) i wolne tempo; gł. rodzaje: t. milonga (instrumentalne), romanza (liryczne, często z tekstem), cancion (śpiewane, sentymentalne), nuevo (z podkreśleniem roli instrumentów perkusyjnych i bardziej wyrafinowaną melodyką, stworzone przez A. Piazzollę); najbardziej znane t.: Jalousie (J. Gade), La cumparsita (A. Rodriguez), La Paloma (S. Yradier), Tango Milonga (J. Petersburski); elementy t. pojawiają się także w muzyce poważnej (J. Albéniz, I. Strawiński).
AMERYKI POŁUDNIOWEJ MUZYKA, EXPOSITO Virgilio, BUENOS AIRES, PIAZZOLLA, TANECZNA MUZYKA, POPULARNA MUZYKA, TANIEC
- Tango, ( 1964)
- tango, „spotkanie się”
- iść w tango, ‘odbyć stosunek płciowy’...