(1901-74)
włoski reżyser i aktor; na scenie od 1923, w kinie od 1926; dopiero w średnim wieku znany szerzej poza Włochami, gdzie w latach 30. był jednym z najpopularniejszych amantów ekranu; jako reżyser debiutuje Szkarłatnymi różami (1939), odnosząc sukces filmem Dzieci patrzą na nas; po wojnie staje się czołowym twórcą szkoły neorealistycznej, reprezentując kierunek humanistyczny i liryczny: Dzieci ulicy (nagroda w Locarno, Oscar), Złodzieje rowerów (Oscar), Cud w Mediolanie (nagroda w Cannes), Umberto D.; zmuszony warunkami finansowymi uczestniczy w wielu filmach rozrywkowych i lawiruje pomiędzy własnymi ambicjami a wymogami rynku: Stazione Termini, Generał della Rovere, Matka i córka, Małżeństwo po włosku, Ogród Finzi Continich etc.
ZAVATTINI, NEOREALIZM, DIETRICH Marlene
- WIKTOR, Pochodzenia łacińskiego,...