cembalo, clavicembalo, cymbał, harpsichord, klawicymbał
instrument z grupy chordofonów szarpanych klawiszowych; kształtem zbliżony do fortepianiu; skala F2 - f4; pudło rezonansowe otwarte od dołu, 1-4 manuałów. 1-7 dźwigni rejestrowych, 4 rzędy skoczków, 4 systemy strun tworzących rejestry: dwa 8-stopowe, 4-stopowy i 16-stopowy (na wzór rejestrów organowych); poszczególne systemy strun można łączyć dowolnie z klawiszami za pomocą dźwigni uruchamianych ręcznie, kolanem lub stopą. Dźwignia klawisza podrzuca do góry skoczek zawieszony na drewnianej listwie (sicie); znajdujące się na wierzchniej stronie skoczka piórko (ze skóry lub współcześnie z tworzywa sztucznego) szarpie strunę zawsze z taką samą siłą. K. powstał jako udoskonalenie średniowiecznego psałterium lub cymbałów przez dodanie mechanizmu klawiszowego; pierwsze wzmianki z XIV w. (w Polsce z 1422); najstarsze zachowane instrumenty pochodzą z XVI w.; odmianami k. były gravicembalo, unison, szpinet, wirginał i claviciterium.
HARPSICHORD, CEMBALO, CRISTOFORI Bartolomeo, OPERA, TOCCATA, CLAVICEMBALO, SZPINET, KLAWESYNIŚCI FRANCUSCY, KLAWICYMBAŁ, KLAWIATURA