Reklama

STRZEMIŃSKI

Władysław (1893-1952)

Reklama

mąż K. Kobro-Strzemińskiej, malarz, grafik, teoretyk sztuki, czołowy przedstawiciel awangardy polskiej; ukończył Szkołę Inżynierską w Moskwie; jako oficer saperów uczestniczył w I woj. świat.; ciężko ranny (okaleczony na całe życie), po długotrwałym leczeniu, w okresie rewolucji rozpoczął studia artyst. w Moskwie, we Wchutiemasie, gdzie był uczniem, a potem asystentem K. Malewicza; od 1920 kierował szkołą artyst. w Smoleńsku; od 1922 w Polsce (Wilno, Łódź); czł. ugrupowań Blok, Praesens; 1929 współzał. grupy A.R. (Artyści Rewolucyjni) i pisma "Forma"; 1945 współzał. łódzkiej PWSSP (z której 1950 został zwolniony jako przeciwnik socrealizmu); z jego inicjatywy powstała kolekcja zagranicznej sztuki nowoczesnej, przekazana Muzeum Sztuki w Łodzi; 1928 ogłosił teorię unizmu (w książce Unizm w malarstwie), której podstawowym założeniem jest zasada podwójnej jednorodności dzieła sztuki, wyrażająca się w jedności dzieła z miejscem, w którym ono powstaje oraz jedności optycznego lub matematycznego powiązania kształtów między sobą; 1928-34 tworzył obrazy zgodne z tą teorią, utrzymane w niemal jednolitym kolorze, z jednorodnie traktowaną, bogatą fakturą farby olejnej; po 1933 kompozycje figuralne, pejzaże łódzkie i morskie; w czasie II woj. świat. autor wstrząsających, lapidarnych rysunków (cykl Deportacja); po 1945 obrazy w intensywnych barwach i b. uproszczonych formach obwiedzionych płynną linią (Kobieta w oknie); oprócz malarstwa zajmował się architekturą, urbanistyką, typografią.

Powiązane hasła:

, POLSKA. SZTUKA. SZTUKA PO 1945, SUPREMATYZM, , MUZEUM SZTUKI W ŁODZI, PODSADECKI, PRAESENS, ABSTRAKCJONIZM, POLSKA. SZTUKA. OKRES MIĘDZYWOJENNY

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama