Maria (1822-74)
pianistka i mecenas sztuki, córka Niemca F. Nesselrode i Polki T. Nałęcz-Górskiej; od 1847 w Paryżu, gdzie była uczennicą Chopina; w swym paryskim, a od 1857 warszawskim salonie gościła wybitnych muzyków (F. Liszta, R. Wagnera), poetów (m.in. H. Heinego, który poświęcił jej poemat Biały słoń, i C.K. Norwida, który pod jej wpływem napisał Pierścień wielkiej damy), pisarzy (A. Musseta, T. Gautiera); 1858 ułatwiła wystawienie w Teatrze Wielkim Halki St. Moniuszki, a kompozytorowi umożliwiła wyjazd do Paryża; jedna z inicjatorek W-wskiego Tow. Muzycznego.