Gioseffo (1517-90)
włoski teoretyk muzyki i kompozytor, franciszkanin; związany przez całe życie z Chioggią i Wenecją, gdzie współpracował m.in. z A. Willaertem; kompozycje Z., przeważnie religijne, nie zachowały się; większe znaczenie miały jego prace teoretyczne, m.in. dwa traktaty poświęcone nowocześnie potraktowanej harmonii: Institutioni harmoniche oraz Dimonstrationi harmoniche (podkreślające znaczenie akordu); zasługą Z. jest także opisanie wyrazowych funkcji trójdźwięku molowego i durowego oraz rozwinięcie teorii kontrapunktu i opis różnych odmian techniki imitacyjnej.
- WŁOSKA MUZYKA, (muz. 2)