porowate tworzywo ceramiczne barwy białej lub jasnokremowej, wypalane z oczyszczonych glinek i odpowiednich dodatków; a także wyroby wykonane z tego tworzywa: naczynia i przedmioty, dekoracje ścienne, płytki okładzinowe, elementy dekoracji wnętrz, wyroby sanitarne (umywalki, miski ustępowe, bidety). Uformowane wyroby fajansowe suszy się i wypala w temp. 1040-1250oC; pokrywa szkliwami; malowidła wykonuje się albo ceramicznymi farbami podszkliwnymi (na surowym szkliwie nie wypalonym - np. f. hiszp.-mauretański, majolika) albo farbami naszkliwnymi na wypalonym szkliwie (technika stosowana od XVIII w. gł. w fajansach imitujących porcelanę, np. f. z Delft, f. Henryka II, f. belwederskich). Tzw. F. DELIKATNY - wypalany z białych, kaolinowych glin, kryty przejrzystym szkliwem ołowiowo-boraksowym, malowany najczęściej podszkliwnie, wynaleziony w Anglii ok. 1720, udoskonalony przez J. Wedgwooda, rozpowszechniony w Europie w XVIII w. (w Polsce produkowany był m.in. w Korcu, Tomaszowie, Ćmielowie, obecnie we Włocławku). F. nazywa się również wyroby ceramiczne o porowatym czerepie, powlekane barwnym szkliwem, tworzone w starożytności w Egipcie i Mezopotamii oraz średniowieczną ceramikę muzułmańską, wypalaną z gruboziarnistej gliny, malowaną kobaltem pod przezroczystym szkliwem albo powlekaną szkliwem iryzującym. Półfajanse (zw. też mezzamajoliki, półmajoliki) to wyroby ceramiczne wykonane ze zwykłej gliny, pokryte białą polewą; malowane farbami na nich dekoracje kryte są przejrzystym szkliwem (charakterystyczne dla ceramiki muzułmańskiej Bliskiego Wschodu, Bizancjum i Włoch).
PALISSY'EGO FAJANSE, ÉVREUX, JEZIERSKI, PORCELANA, KAOLIN, CERAMIKA ARTYSTYCZNA, CERAMIKA ARCHITEKTONICZNA, EGIPTU STAROŻYTNEGO SZTUKA, KRETEŃSKA SZTUKA, BISKWIT
- fajans, 1. „śmietnik”;...
- FAJANS Kazimierz, (1887-1975)
- fajanse, „pieniądze, finanse”...