ceramiczne wyroby garncarskie staroż. Grecji; ich ewolucję można prześledzić od X do II w. p.n.e. Formowano je na kole garncarskim, suszono na słońcu, dekorowano i wypalano w piecu w temp. ok. 960oC. Charakterystyczną cechą g.w. jest ich dwubarwność - kolor gliny (w odcieniu żółci lub czerwieni) i kolor dekoracji (czerń, wykonywana była pokostem niekiedy wpadającym w odcień brązu lub ciemnej zieleni). W okresie X-VIII w. p.n.e. wazy miały pasową dekorację geometryczną (m.in. dipylońskie wazy); VII-pocz. VI w. p.n.e. posiadały pasową dekorację o orientalnych motywach zwierzęcych ( orientalizujące wazy); w VI w. dominujące warsztaty attyckie wprowadziły do dekoracji waz postać ludzką w scenach mitologicznych i z życia codziennego, malowaną czarnym pokostem (czarnofigurowe malarstwo); ok. 530 p.n.e. zaczęto malować dekoracje w kolorze czerwonym (czerwonofigurowe malarstwo, stosowane do końca IV w.); równocześnie powstawały też naczynia w całości pokostowane, imitujące wyroby metalowe (tworzone do II w. p.n.e.), w późniejszym czasie pojawił się na ich szyi ornament z listków lub perełek; od III w. p.n.e. wytwarzano wazy zdobione odciskanym w formach reliefem.
- WAZY, naczynia różnego kształtu...
- POLSKA. HISTORIA. PANOWANIE ZYGMUNTA III WAZY, (1587-1632)
- FRANÇOIS WAZA, jeden z ważniejszych...