już w połowie I tysiąclecia p.n.e. w państwach położonych na terenie dzisiejszej Gruzji, Iberii i w Kolchidzie na wysokim poziomie stała architektura i obróbka metali, początki zaś sz.g. sięgają III tysiąclecia p.n.e. Jej rozkwit nastąpił po przyjęciu chrześcijaństwa (337), zwł. w VI-VII w. Ponownie w XI-XIII w. po wyzwoleniu z niewoli arabskiej. Wznoszono budowle sakralne typu bazylikowego (Bolnisi, koniec V w.), centralne (Bana VII w.), charakterystyczne były bazyliki na rzucie krzyża łacińskiego, zwieńczone kopułą z wysokim bębnem i stożkowym dachem wznoszone od XI w. (świątynie: Bagrata w Kutaisi, Sweti Cchoweli w Mcchecie). W XII w. powstawały wielkie założenia klasztoru Gelati oraz pałace, akwedukty, mosty. Nastąpił rozwój urbanistyki (Tbilisi, Gori, Kutaisi). Od IV w. architekturze towarzyszyło malarstwo - freski i mozaiki, największy rozkwit XI-XIII w. (np. w Ateni). Powstawały też piękne dzieła malarstwa miniaturowego. Na wysokim poziomie stała sztuka emalierska (obraz Matki Boskiej Chachulskiej) i rzeźba w metalu. XIV-XVIII w. to okres upadku sz.g. na skutek ustawicznych wojen. W XIX w., po przyłączeniu Gruzji do Rosji, zaznaczyły się wpływy kultury ros., tworzy się też malarstwo narodowe; wyróżniają się G. Gabaszwili oraz wybitny reprezentant malarstwa naiwnego - N. Pirosmaniszwili. Po 1922 architektura, rzeźba i malarstwo Gruzji były pod wyraźnymi wpływami sztuki radzieckiej. Z twórców wyróżniali się własnym stylem architekci M. Szawiszwili, A. Kurdiani, A. Miminoszwili, malarz L. Gudiaszwili, rzeźbiarze M. Toidze i I. Nikoladze.
- MARDŻANISZWILI, Kote, Konstantin Mardżanow...
- CHACZATURIAN Aram, (1903-78)
- TOWSTONOGOW, Gieorgij A. (1915-89)...