Tadeusz, ps. T. Czaszka (1873-1921)
dramatopisarz i prozaik pol., pochodzący z rodziny niem. od dawna spolszczonej; od 1884 mieszkał w Wiedniu (studia na prawie, praca w ministerstwie oświaty); odbywał liczne podróże, często odwiedzając Polskę, zwł. Zakopane; 1919 zadeklarował obywatelstwo polskie; debiutował 1894 w krakowskim "Czasie" jako nowelista; swoje dramaty (m.in. Sąsiadki, W małym domku, Głupi Jakub, Wilki w nocy, Don Juan, Lato, Człowiek z budki suflera), opowiadania (zbiory Przebudzenie, W obcym mieście, Powrót), powieści (m.in. Drzwi zamknięte, Duchy w mieście), eseje, recenzje teatralne, artykuły publicystyczne pisał zarówno w pol., jak i niem. wersji językowej, przeważnie równocześnie publikując w obu krajach; wystawiany często na scenach austr., niem., i pol.; w twórczości zawarł krytyczny obraz mieszczańskiej obyczajowości, wzbogacając go symboliczną nastrojowością i pogłębionym rysunkiem psychologicznym postaci.
- Rittner Tadeusz, (1873-1921)
- Rittner Tadeusz, pseud. Tomasz Czaszka, (1873-1921)
- impresjonizm w literaturze, przejęty przez lit.(...)